آشنایی با مفهوم جریان نقدی
یکی از شاخصه‌های کلیدی سنجش سلامت مالی هر کسب‌وکار آنالیز جریان نقدی (Cash Flow) آن است. پول نقد از سرمایه‌گذاری‌ها، درآمد حاصل از وام، فروش و انحلال دارایی‌ها حاصل‌شده و جهت پرداخت هزینه‌های عملیاتی و مستقیم مرتبط با تأمین هزینه‌های روزانه شرکت بکار می‌رود. به‌بیان‌دیگر، می‌توان پول نقد را تفریق موجودی در ابتدا (مانده‌حساب اولیه) و پایان (مانده‌حساب پایانی) دوره حسابداری دانست. جریان نقدی مثبت حاکی از آن است که پول نقد در دسترس یا دارایی‌های نقدشونده (Liquid Assets) در حال افزایش بوده و نشانه‌ای از سلامت مالی خوب خواهد بود. برخورداری از پول نقد کافی به معنای توانایی کسب‌وکار در پرداخت هزینه‌های عملیاتی خود مانند نیروی‌کار، تأسیسات و طلبکاران است. از سوی دیگر، جریان نقدی منفی از کاهش دارایی‌های نقدشونده حکایت می‌کند. کسب‌وکاری که با تنش نقدینگی روبروشده و نتواند تعهدات خود را پرداخت کند در معرض سقوط مالی قرار خواهد گرفت. بنابراین، مدیریت جریان‌های نقدی و حفظ ذخایر اضطراری در راستای رویارویی با رویدادهای غیرمنتظره و تنش‌های محیط کسب‌وکار ضروری و نجات‌دهنده خواهد بود.
پولی که پادشاه است! کمبود نقدینگی بزرگ‌ترین مانع عملکرد مؤثر هر کسب‌وکار است، چراکه جریان نقدی منبع انرژی و موتور محرک پیشبرد فعالیت‌های اقتصادی است.
برخی اصطلاحات مهم
بحث جریان نقدی مبتنی بر سه عنصر کلیدی ذیل است:
۱- مطالبات (حساب‌های دریافتی- Accounts Receivables): جریان ورودی شامل عواید فروش و سایر دریافتی‌ها؛
۲- دیون (حساب‌های پرداختی- Accounts Payable): جریان خروجی شامل پرداخت عوارض، حقوق و غیره؛
۳- کسری‌ها (Shortfalls): خروج غیرمنتظره نقدینگی.
آشنایی و درک صحیح عناصر کلیدی نقدینگی ضرورت بی‌بدیل حفظ سلامت اقتصادی و دستیابی به اهداف موردنظر است.
ترجمه و تدوین: سید ایمان میری کرهرودی
